1. |
Αρρενωτίποτα
03:50
|
|||
Φιλάω σταυρό
Άλλο δεν μπορώ
Φονιάς καιρός
Αρρενωτίποτα
Πως να στο πω
Το σ’ αγαπώ
Βλέπεις εδώ είναι
Όλα ή τίποτα
Στις γειτονιές, στα γήπεδα
Έξω στα μπαρς αρρενωτίποτα
Στην τηλεόραση στα σόσιαλ
Ελληνική Αρρενωτίποτα
Κι όλα είναι ύποπτα
Αρρενωτίποτα
Κι όλα είναι ύποπτα
Μεσαιωνικός υπαρξισμός
Λεβεντογιός κάνει τ’ανείπωτα
Ας τους σκοτώσουμε όλους
και μετανιώνουμε ύστερα
Φιλάω σταυρό
Πάντα έτσι ήμουν εγώ
Ούτε απο κει ούτε απο δω
Αρρενωτίποτα
Δεν είναι αρκετό να ζω εδώ
Ψόφο κακό στην αρρενωτίποτα
Κι όλα είναι ύποπτα
Αρρενωτίποτα
Κι όλα είναι ύποπτα
Για κάθε παιδί που δεν μπορεί να εκφραστεί
Για κάθε ένα που’χει κακοποιηθεί
Έρχεται η στιγμή της συντριβής
Της κοινωνίας αυτής της τοξικής
Ενοχοποιώ και κατηγορώ
Ούτε ένα λεπτό αρρενωτίποτα
Μίσος κι οργή τόσο δυνατά
Θα πνίξουν την αρρενωτίποτα
Κι όλα είναι ύποπτα
Αρρενωτίποτα
Κι όλα είναι ύποπτα
Αρρενωτίποτα
|
||||
2. |
Το Τέλος Μιας Σχέσης
03:01
|
|||
Εκτόνωση, απόγνωση
Ψευδαίσθηση της πόρωσης
Ημέρευση κι αγνόηση
Εκτόνωση της πόλωσης
Η μέρα που τρελάθηκα
Για πάντα ανατινάχτηκα
Με κλώνο μου αλλάχτηκα
Το μέσα μου σιχάθηκα
Εκτόνωση , απόγνωση
Ψευδαίσθηση της πόρωσης
Ημέρευση κι αγνόηση
Εκτόνωση της πόλωσης
Η μέρα που τρελάθηκα
Για πάντα ανατινάχτηκα
Με κλώνο μου αλλάχτηκα
Το μέσα μου σιχάθηκα
Δεν μπορώ να φτιάχνω άλλα άλλοθι για μας
Δεν μπορώ να φτιάχνω άλλα άλλοθι για μας
Συσκότιση, απομόνωση
Μου ’κανες λάθος αναγνώριση
Το κεφάλι μου στο πιάτο μου
Το σωστό μου είναι το λάθος μου
Η μέρα που τρελάθηκα
Για πάντα ανατινάχτηκα
Με κλώνο μου αλλάχτηκα
Το μέσα μου σιχάθηκα
Συσκότιση, απομόνωση
Μου ’κανες λάθος αναγνώριση
Το κεφάλι μου στο πιάτο μου
Το σωστό μου είναι το λάθος μου
Η μέρα που τρελάθηκα
Για πάντα ανατινάχτηκα
Με κλώνο μου αλλάχτηκα
Το μέσα μου σιχάθηκα
Δεν μπορώ να φτιάχνω άλλα άλλοθι για μας
Δεν μπορώ να φτιάχνω άλλα άλλοθι για μας
Γι' αυτό φεύγω, πάλι φεύγω, όλο φεύγω για μας
Γι' αυτό φεύγω, πάλι φεύγω, όλο φεύγω για μας
|
||||
3. |
||||
Μελλοντικέ μου εαυτέ είσαι εκεί ρε
Πες μου ότι με ακούς, πες μου ότι με θες
Μελλοντικέ μου εαυτέ, ξέρεις τι σου ’μελλε
Να δεις να πάθεις ρε ξέρεις τι σου ’μελλε
Ή τώρα ή ποτέ, εξαφανίζομαι
Στιγμή δεν σταματώ να βασανίζομαι
Ή τώρα ή ποτέ, εξαφανίζομαι
Στιγμή δεν σταματώ να βασανίζομαι
Ή τώρα ή ποτέ, εξαφανίζομαι
Στιγμή δεν σταματώ να βασανίζομαι
|
||||
4. |
Όρια
02:41
|
|||
Έχω φτάσει στα όρια, μηδέν περιθώρια
Ξεπέρασες τα όρια με άδειασες και φόρτισα
Έχω φτάσει στα όρια, μηδέν περιθώρια
Ξεπέρασες τα όρια μα άδειασες και φόρτισα
Έχω φτάσει στα όρια τώρα όλα ή τίποτα
Ξεπέρασες τα όρια ανίκανος για όνειρα
Έχω φτάσει στα όνειρα τώρα όλα ή τίποτα
Ξεπέρασες τα όρια ανίκανος για όνειρα
Η βλάβη είναι μόνιμα, ξεπέρασες τα όρια
Η βλάβη είναι μόνιμα, να ακούσω χειροκρότημα
Η βλάβη είναι μόνιμα ξεπέρασες τα όρια
Η βλάβη είναι μόνιμα να ακούσω χειροκρότημα
Όρια όρια όρια όρια όρια όρια
Όρια όρια όρια όρια όρια όρια
Όρια όρια όρια όρια όρια όρια
Όρια όρια όρια όρια όρια όρια
Όρια όρια όρια όρια όρια όρια
Όρια όρια όρια όρια όρια
όρια όρια
Η βλάβη είναι μόνιμα
|
||||
5. |
Θάνατος
04:57
|
|||
Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος και τι η μελαγχολία
Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος και τι η μελαγχολία
(Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος)
Ημικρανίες, ταχυπαλμίες ημίαιμες αδιαφορίες
Οι σακούλες του σουπερμάρκετ που εύκολα σκίζονται, τα τσιμπούρια των σκύλων κατω από το δέρμα μου, ο ήχος που βγαίνει κάθε φορά που ανατινάζεται η καρδιά μου σαν πυροτέχνημα στον ουρανό, σαν βεγγαλικό εξαφανίζεσαι από κοντά μου
(Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος)
Είμαστε άγγελοι όμηροι σε διαμερίσματα
Μές απ΄τους υπονόμους ξεφυτρώνουν τα όνειρα μας ,
Τίποτα ξεχωριστό στη γενιά μας, τίποτα για εμάς τίποτα για τα παιδιά μας
Ένα δυο τρία χίλια προσωπεία
Και γώ ακόμη μπερδεύω την Ιθάκη με την ουτοπία
(Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος)
Ημικρανίες, ταχυπαλμίες σπουδαία εποχή για πανδημίες
Ένα σωρό ιδεολογίες να καταρρέουν σαν χάρτινες συσκευασίες
Η πραγματική τιμωρία μας είναι ο πολλαπλασιασμός μας
Όταν θέλω να γελάσω σκέφτομαι τον πολιτισμό μας
(Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος)
Κάνω ό,τι κάνω για την πάρτη μου
Αυτό που πάντα ήταν εκεί είναι το άχτι μου
Νομίζω πως έχω γεννηθεί νευριασμένος, κουρασμένος, αηδιασμένος, τελειωμένος
Ενστικτωδώς ανασαίνω
Είμαι πολλά μα όχι τιποτένιος
Για αυτό που είμαι περήφανος είναι πως είμαι ακόμη εδώ και επιμένω
(Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος)
Μια νέα αρχή με τον ίδιο παρονομαστή
Φρέσκο αλάτι να πέφτει στην πληγή
Από τον τρίτο όροφο ως το έδαφος μια πτήση μαγική
Δεν με ενδιαφέρει η γειτονιά σου δεν με ενδιαφέρεις και εσύ
Ο καθένας δηλώνει θεός μα εγώ είμαι άθεος από παιδί
(Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος)
Ημικρανίες, ταχυπαλμίες, ανάγκη για αυτοπροβολή και άλλες αηδίες
Ένας γαμημένος κόσμος που ψοφάει για συνομωσίας θεωρίες
Κινήματα με κίνητρα πουλημένα σε αμφιβολίες
Αγάπη τελικά είναι να ξεχωρίζεις το αυθεντικό ανάμεσα στις μαλακίες
Τι το σπουδαίο έχει ο θάνατος και τι η μελαγχολία
|
||||
6. |
Γατάθλιψη
02:54
|
|||
Τα προς το ζειν φερειπείν
Δι ευχών και αμήν
Είναι οι πρέζες πολλές
Κι είναι η ζωή μικρή
Χωρίς προφυλακτικό
Την πιο ακατάλληλη στιγμή
Το νόημα είναι
Να μην το αναζητείς
Και τώρα μπαίνω στη μάχη
Εξημερωμένος απάτσι
Εναλλακτική σκάρτη φάση
Στο Βατερλώ Νοβαπάρτης
Ξέρεις τι κάνει ρίμα με το Μαρινάκης
Κάνει το Νοβάρτις
Κάνει το Νοβάρτις
Στοιχειωμένη χώρα
Δεν θα ΄ρθει ποτέ η ώρα
Συναισθηματική μπόρα
Το χθες ήταν το τώρα
‘Εχω βαρεθεί όλους
Τους χιπχοπάδες, τους φασαίους, τους στοουνεράδες
Τα μελαγχολικά κορίτσια, τους ιντάδες
Τους παραδοσιακούς, τους εντεχνονταλκάδες
Μια βουτιά στα σκατά
Παίρνω φόρα από ψηλά
Κρατάω την ανάσα μου χαμογελαστά
Μου λείπουν δόντια
Μου λείπουν μαλλιά
Τόσες πολλές σπίθες
Μα πουθενά φωτιά
Όλοι ψάχνουμε κάποιον να μας εκμεταλλευτεί
Όλοι ψάχνουμε κάποιον να μας ερωτευτεί
Όλοι ψάχνουμε κάποιον να μας εκμεταλλευτεί
Όλοι ψάχνουμε κάποιον
Να πάει να γαμηθεί
Από το σούρουπο μέχρι
Μέχρι την αυγή
Ένα χαμένο κορμί
Μια χαμένη ψυχή
Είμαστε σκόρπιοι μα είμαστε πολλοί
Μια ξεχασμένη βόμβα έτοιμη να εκραγεί
Και ξαναμπαίνω στο ρινγκ
Μα το ματς έχει ήδη κριθεί
Οι διαιτητές εναντίον μου
Από την πρώτη μέρα στη ζωή
Εδώ η δικαιοσύνη βλέπεις είναι τυφλή
Εκτός κι αν είσαι πλούσιος φίλος της κυβέρνησης
Δεν υπάρχει χαμένος
Αν δεν υπάρχει νικητής
Δεν υπάρχει χαμένος
Αν δεν υπάρχει νικητής
Δεν υπάρχει χαμένος
Αν δεν υπάρχει νικητής
Έλα όμως που όλοι έχουμε κατάθλιψη
Γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον να μας εκμεταλλευτεί
γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον να μας ερωτευτεί
Γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον να μας εκμεταλλευτεί
γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον, να πάει να γαμηθεί
Γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον να μας εκμεταλλευτεί
γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον να μας ερωτευτεί
Γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον να μας εκμεταλλευτεί
γι’ αυτό ψάχνουμε κάποιον, να πάει να γαμηθεί ρε
|
||||
7. |
Νεολέρα
02:38
|
|||
Νεολέρα, νεοτέρας
Δεν υπάρχει λόγος να σ’ αμφισβητώ
Νεολέρα, νεοτέρας
Θέλω μόνο να σε προσκυνώ
Νεολέρα, νεοτέρας
Για σένα να πεθάνω το μπορώ
Νεολέρα, νεοτέρας
Πόσο σ’ αγαπώ
Αληθινά, αρκετά
Ειλικρινά, έχουμε δουλειά
Νεολέρα, νεοτέρας
Θέλω μόνο να υποταχθώ
Νεολέρα, νεοτέρας
Μακριά από σένα δεν μπορώ
Νεολέρα, νεοτέρας
Μες στην πόλη ψάχνω να σε βρω
Νεολέρα, νεοτέρας
Στην αγκαλιά σου θέλω να χαθώ
Παντοτινά, ειλικρινά
Παντοτινά, έχουμε δουλειά
Παντοτινά, ειλικρινά
Παντοτινά, έχουμε δουλειά
Παντοτινά, ειλικρινά
Παντοτινά, έχουμε δουλειά
|
||||
8. |
Γένος Θηλυκό
03:33
|
|||
Θέλω τόσο να μιλάς για οτιδήποτε χαζό
Δε θέλω να πονάς επειδή εγώ πονώ
Ότι είναι υπέροχο είναι γένος θηλυκό
Κατεδαφίζουμε καθετί αρσενικό
Γιατί εγώ θέλω να ζω σ' ένα κόσμο ονειρικό
Χωρίς γένη χωρίς φόβο όταν τις νύχτες τριγυρνώ
Γιατί άλλο δε μπορώ σ΄ένα κόσμο αρσενικό
Μην ξεχνάς πως η εκδίκηση είναι γένος θηλυκό
Η ιστορία δε μ' αφορά
Μόνο το τώρα και το μετά
Δε θέλω να μιλάω άλλο με συνθηματικά
όχι άλλα κακοποιημένα θηλυκά
Και οι άντρες να κρατούν τα παντελόνια τους κλειστά
Γιατί εγώ θέλω να ζω όσο περισσότερο μπορώ
Χωρίς γένη χωρίς φόβο όταν τις νύχτες τριγυρνώ
Γιατί άλλο δε μπορώ σ΄ένα κόσμο αρσενικό
Μην ξεχνάς πως η εκδίκηση είναι γένος θηλυκό
Γιατί εγώ θέλω να ζω όσο περισσότερο μπορώ
Χωρίς γένη χωρίς φόβο όταν τις νύχτες τριγυρνώ
Γιατί άλλο δε μπορώ σ΄ένα κόσμο αρσενικό
Μην ξεχνάς πως η εκδίκηση είναι γένος θηλυκό
Γένος θηλυκό
Γένος θηλυκό
Γένος θηλυκό
Γένος θηλυκό
|
||||
9. |
24/7
04:03
|
|||
Το πόσο αληθινός είμαι θα φανεί στο χειροκρότημα
Αν μ’ αγαπάς αληθινά κάνε μου ένα τηλεφώνημα
Οι δεινόσαυροι που παίζαμε παιδιά τώρα είναι εμπόδια
Ξέρω θα με θυμούνται σαν ένα τεράστιο επιφώνημα
Και όλο κάτι ψάχνω
Μέσα μου όλο σκάβω
24/7
Μυαλά που πονάν
Το ήθος και τα πιστεύω μου είναι ακλόνητα
Ποτέ μου δεν έχω πληγώσει κάποιον σκόπιμα
Το πόσο καλός είμαι θα φανεί στο φιλοδώρημα
Αν μ’ αγαπάς αληθινά ξέχασε με μόνιμα
Και όλο κάτι ψάχνω
Μέσα μου όλο σκάβω
24/7
Μυαλά που πονάν
Θα ήθελα κάθε μέρα να μπορώ να ερωτεύομαι
Θα ήθελα κάθε μέρα να μπορώ να αντιστέκομαι
Πάλι παίζω πινγκ πονγκ με τον εαυτό μου πάλι χάνω
Το μπαλάκι είναι το μυαλό μου που πάλι χάνω
Και όλο κάτι ψάχνω
Μέσα μου όλο σκάβω
Κάτι να βρω να νιώσω
Μέσα του να τρυπώσω
Και όλο κάτι ψάχνω
Μέσα μου όλο σκάβω
24/7
Μυαλά που πονάν
|
||||
10. |
||||
Τώρα αυτό που πονάει είναι πως δεν είσαι εδώ
Τώρα αυτό που πονάει είναι πως ακόμη σ'αγαπώ
Μου λείπεις μα δεν σου λείπω κι αυτό είναι αρκετό
Να πάρω φόρα να πέσω από ένα γκρεμό.
Μου λες όλο αυτό που νιώθω είναι παιδικό
είναι εκβιαστικό , είναι εφήμερο.
Πάνω μου θέλω να σ 'έχω κάθε λεπτό
Θέλω να σε φοράω σαν αποσμητικό.
Σαν αποσμητικό.
Έφυγες σαν πουλί αποδημητικό
Για ένα καλύτερο μέρος , πιο ιδανικό
Το ξέρω είναι σαχλό το τραγουδάκι αυτό
Μα όταν γίνομαι σαχλός μπορώ και ν ' άγαπώ.
Τώρα αυτό που πονάει είναι πως δεν είσαι εδώ
Τώρα αυτό που μετράει είναι πως νιώθω εγώ.
Πάνω μου θέλω να σ 'έχω κάθε λεπτό
Θέλω να σε φοράω σαν αποσμητικό.
Σαν αποσμητικό.
Επάνω μου.
|
||||
11. |
Κι Αν ο Κόσμος
03:02
|
|||
Και ξαναπέφτω στην παγίδα
Πως όλα όσα είδα δεν υπήρξαν
Πως όλα όσα είχα δεν υπήρξαν
Όλα όσα ήταν να ’ρθουν δεν ήρθαν
Τι κι αν είναι ο κόσμος ψέμα
Τι κι αν αρκεί μόνο ένα βλέμμα
Κάποιες φορές χάνω εμένα
Και τι σε νοιάζει, νοιάζει εσένα
Μικρό που είναι το σύμπαν
Κι εγώ ψάχνω ηλιαχτίδα
Να φωλιάσουν τα όνειρα μου
Να κουρνιάσει η καρδιά μου
Σαν ένα μικρό σπουργίτι
Που το διώξαν απ’ το σπίτι
Κυνηγάω την ουρά μου
στ’ αλήθεια ζω μόνο στα όνειρα μου
Και ξαναπέφτω στην παγίδα
Δεν ξέρω αν είναι αστείο η κρίμα
Δεν ξέρω αν είμαι ένα βήμα
Πριν με καταπιεί αυτό το κύμα
Τι κι αν είναι ο κόσμος ψέμα
Πονάω εγώ σαν τον καθένα
Απόψε χάνω , χάνω εμένα
Και τι σε νοιάζει , νοιάζει εσένα
Μικρό που είναι το σύμπαν
Κι εγώ ψάχνω ηλιαχτίδα
Να φωλιάσουν τα όνειρα μου
Να κουρνιάσει η καρδιά μου
Σαν ένα μικρό σπουργίτι
Που το διώξαν απ’ το σπίτι
Κυνηγάω την ουρά μου
στ’ αλήθεια ζω μόνο στα όνειρα μου
Τι κι αν ο κόσμος είναι ψέμα
Μικρό που είναι το σύμπαν
Κι εγώ ψάχνω ηλιαχτίδα
Να φωλιάσουν τα όνειρα μου
Να κουρνιάσει η καρδιά μου
Σαν ένα μικρό σπουργίτι
Που το διώξαν απ’ το σπίτι
Κυνηγάω την ουρά μου
στ’ αλήθεια ζω μόνο στα όνειρα μου
|
||||
12. |
Αρλέτα
03:38
|
|||
Θέλω να μην λείπει καμία
Να παίζει Αρλέτα στα ηχεία
Δεν είναι οι άνθρωποι μόνο βία
Απανθρωπιά και κτηνωδία
Θέλω όλα να ’ναι εδώ
Θέλω όλα να ’ναι εδώ
Πες το με τ’ όνομα της γυναικοκτονία
Υπάρχει μόνο η σωστή πλευρά της ιστορίας
Θέλω να μην λείπει καμία
Να παίζει Αρλέτα στα ηχεία
Θέλω όλα να ’ναι εδώ
|
||||
13. |
Κάψτε την Πόλη
02:28
|
|||
Kάψτε την πόλη, κάψτε την όλη
τέτοια που είναι, κάψτε την όλη
Kάψτε την πόλη, κάψτε την όλη
τέτοια που είναι κάψτε την όλοι
Κι ο γιατρός τώρα λείπει
ποιος θα μου πάρει τη λύπη
Κι ο γιατρός τώρα ήρθε
μα δεν έχω ούτε για νοίκι
Κι ο γιατρός τώρα λείπει
ποιος θα μου πάρει τη λύπη
Κι ο γιατρός τώρα ήρθε
μα δεν έχω ούτε για νοίκι
Kάψτε την πόλη, κάψτε την όλη
τέτοια που είναι, κάψτε την όλη
Kάψτε την πόλη, κάψτε την όλη
τέτοια που είναι κάψτε την όλοι
Δως μου ενα δεκανίκι τίποτα να μη μου λείπει
Δως μου ένα κίνητρο για να βγω από το σπίτι
Δως μου ενα δεκανίκι τίποτα να μη μου λείπει
Δως μου ένα κίνητρο για να βγω από το σπίτι
Kάψτε την πόλη
|
||||
14. |
||||
Τι θα γίνει με σένα
Τι θα γινει με σένα ρε
Μου φέρεσαι όπως φέρεσαι στον καθένα
Μου φέρεσαι όπως φέρεσαι στον καθένα
Τι θα γίνει με μένα
Τι θα γίνει με μένα
Σου φέρομαι όπως φέρομαι στον καθένα
Σου φέρομαι όπως φέρομαι στον καθένα
Πες μου ακόμη ένα ψέμα
Πες μου ακόμη ένα ψέμα
Είναι καθρέφτης το βλέμμα
Είναι καθρέφτης το βλέμμα
Ας χυθεί αίμα
Αίμα αίμα αίμα αίμα
Ας χυθεί αίμα
Αίμα αίμα αίμα αίμα
|
||||
15. |
||||
Υπάρχει λίγη ζωή ακόμη νομίζω
Γι’ αυτό
Ο ουρανός γαλανός μα εγώ στο βυθό της πιο μαύρης θάλασσας
Πρέπει να βγω από δω γρήγορα να φτιάξω ότι χάλασα
Θα με πίστευες αν σου έλεγα πόσο πόνεσα τη μέρα που σε έχασα
Θα με πίστευες αν σου έλεγα πως ποτέ δεν σε ξεπέρασα
Άραγε είναι αργά
Πάντα θα ’ναι αργά
Άραγε είναι αργά
Πάντα θα ’ναι αργά
Αλεξίσφαιρο γιλέκο στη καρδιά μου τώρα πλέκω και τους πάντες αποφεύγω προκειμένου να αντέξω την πίεση
Πόσο ακόμη θα περιμένω για αυτή τη γαμημένη λύτρωση
Ένας ακόμη να μου πει πω ρε φίλε πόσο γέρασες
Ένας ακόμη να μου πει πω ρε Τζίμη πόση ζωή έχασες
Άραγε είναι αργά,
Πάντα θα ’ναι αργά
Άραγε είναι αργά,
Πάντα θα ’ναι αργά
Θυμάμαι τον εαυτό μου να πονάει από τη μέρα ένα
Θυμάμαι τον εαυτό να αγαπάει από τη μέρα ένα
Το ξέρεις και το ξέρω πως δεν είμαι σαν κανέναν
Το ξέρεις και το ξέρω δεν θα βρεις άλλον σαν εμένα
Άραγε είναι αργά
Πάντα θα ’ναι αργά
Άραγε είναι αργά
Πάντα θα ’ναι αργά
|
||||
16. |
||||
Είναι μεσάνυχτα μάτια ορθάνοιχτα
καρδιά σε άμυνα τα πάντα θα ’δινα για να σε έβρισκα και να σου έλεγα όσα δεν ήξερα μα τώρα έμαθα.
Έχει μήνες που έχω πει, θα ξεχάσω το όνομα σου μα κάθε βράδυ λιώμα θέλω να ‘ρθω πιο κοντά σου, για να δω τον ουρανό που σκεπάζει την καρδιά σου, κύματα τα δάκρυα από τα μάτια τα δικά σου και
Ίσως να μου είναι αρκετό που απλά το ξέρω πως κάποια στιγμή θα σε δω μα δεν θα σ’ έχω και
Ίσως να μου είναι αρκετό που υποφέρω, κάποια στιγμή θα σε δω μα δεν θα σ’ έχω
Μοιάζει ανώδυνο απλό σαν όνειρο αυτό που ψάχνουμε μα δεν το βρίσκουμε
Με λες ανώριμο κάπως κομπλεξικό και όσα ζήσαμε τώρα τα κρύβουμε
Τελειώνει ο χρόνος μου, άδειος ο δρόμος μου, ο μόνος φόβος μου μην μείνω μόνος μου
Αυτό το διάστημα τα πάντα άδικα δεν θα με άφηνες δεν θα σε άφηνα και
Ίσως να μου είναι αρκετό που απλά το ξέρω πως κάποια στιγμή θα σε δω μα δε θα σ’ έχω και
Ίσως να μου είναι αρκετό που υποφέρω κάποια στιγμή θα σε δω μα δεν θα σ’ έχω και
Ίσως να μου είναι αρκετό που απλά το ξέρω πως κάποια στιγμή θα σε δω μα δεν θα σ’ έχω και
Ίσως να μου είναι αρκετό που υποφέρω, κάποια στιγμή θα σε δω μα δε θα σ’ έχω
Μμμμ..
|
||||
17. |
||||
Ξημέρωμα στη Ναυαρίνου το συναίσθημα εκείνο που νοσταλγώ
Εγώ δεν είμαι ποιητής εγώ είμαι νικητής μα μια μέρα θα νικηθώ
Σαν το καλάθι στη λήξη, σαν της φυλακής την πλήξη, το ξέρω θα τρελαθώ
Που ανήκεις που ανήκω δεν θέλω να ανήκω κάπου, αδιαφορώ
Και δε φοβάμαι τίποτα τώρα πια
Δεν λυπάμαι για τίποτα τώρα πια
Δεν φοβάμαι τίποτα τώρα πια
Δεν λυπάμαι για τίποτα τώρα πια
Και τα χρόνια να περνάνε μα να μη σε προσπερνάνε
Τι πουλάς το αγοράζω τι σου χάλασε να το φτιάξω
Εγώ δεν είμαι ποιητής εγώ είμαι εκδικητής,
της καρδιάς μου νταβατζής, των πράξεων μου δικαστής
Σαν τον Mike Tyson μπαίνω μέσα στο ring
Κάθε μέρα της ζωής της ξεριζώνω το αυτί
Και δεν φοβάμαι τίποτα τώρα πια
Δεν λυπάμαι για τίποτα τώρα πια
Δεν φοβάμαι τίποτα τώρα πια
Δεν λυπάμαι για τίποτα τώρα πια
Και τα χρόνια να περνάνε μα να μη σε προσπερνάνε
τι πουλάς το αγοράσω τι σου χάλασε να το φτιάξω
Εγώ δεν είμαι ποιητής εγώ είμαι εκδικητής,
της καρδιάς μου νταβατζής, των πράξεων μου δικαστής
Σαν τον Mike Tyson μπαίνω μέσα στο ring
Κάθε μέρα της ζωής της ξεριζώνω το αυτί
Και δεν φοβάμαι τίποτα τώρα πια
Δεν λυπάμαι τίποτα για τίποτα τώρα πια
Δεν φοβάμαι τίποτα τώρα πια
Δεν λυπάμαι τίποτα για τίποτα τώρα πια
Τώρα πια
Τώρα πια
|
Streaming and Download help
If you like MAZOHA, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp