1. |
Ρημάζω
04:57
|
|||
Είμαι ο λάθος τρόπος
χωρίς βιώματα, κλώνος
του ύψους και του βάθους
περί ορέξεως μόνο πάθος
είμαι αυτή η πόλη
που συνεχώς αλλάζει
ανίκανος να σε
αγαπήσω και πάλι
Κι όλο αδειάζω και ρημάζω
τη ζωή μου υποβιβάζω
δεν υπήρξα, δε γιορτάζω
καμάρωσε με πως ρημάζω
Είμαι το σύμπτωμα που
δεν μπορείς να αγνοήσεις
το αυτογκόλ που μπήκε
στις καθυστερήσεις
καταθλιπτικός, διαφορετικός
είμαι μπάσταρδος, μέσα μου νεκρός
Κι όλο αδειάζω και ρημάζω
τη ζωή μου υποβιβάζω
δεν υπήρξα, δε γιορτάζω
καμάρωσε με πως ρημάζω
Είμαι νέος άνδρας, μόνος
είμαι ηδονή και πόνος
είμαι αυτό που ήσουν
πριν σε αλλάξει ο χρόνος
είμαι το ειδωλό μου
είμαι το φρένο/γκάζι
είμαι μόνο λόγια
θέλω να γίνω μόνο πράξεις
Κι όλο αδειάζω και ρημάζω
τη ζωή μου υποβιβάζω
δεν υπήρξα, δε γιορτάζω
καμάρωσε με πως ρημάζω
|
||||
2. |
Ποπ 81
03:23
|
|||
Ποπ 81
Υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα
Έχω πεθάνει στη γέννα
Μακριά οι losers από εμένα
|
||||
3. |
Χωρίς Αύριο
02:46
|
|||
έχω αναμνήσεις από το μέλλον
έχω εξηγήσεις που δε στέκουν
έχω λύσεις που δε βρίσκονται μπροστά μου
έχω φίλους που δε βρίσκονται κοντά μου
τα έχω όλα μα δεν είναι δικά μου
μου πήρε μια ζωή να βάλω σε τάξη τη ζωή μου
μου πήρε μια στιγμή να μισήσω τη φυλή μου
κι είναι ψεύτικο το φιλί μου
και το μονο που είναι σίγουρο είναι η φυγή μου
η σωτηρία μου είναι η καταστροφή μου
έχω ένα μυαλό πειραγμένο
έχω ένα εγώ τσακισμένο
έχω ένα θεό σκοτωμένο
έχω τόσα ακόμη να ζήσω και δεν ξέρω αν το θέλω
|
||||
4. |
Είμαι Ο Σκλάβος Μου
02:46
|
|||
λαλαλαλαλαλαλα
λαλαλαλαλααλλα
είμαι απόγονος μα όχι πρόγονος
είμαι ο διάδοχος είμαι ανάδοχος
είμαι ο τιμωρός
μα είμαι σε λήθαργο
είμαι όλοι οι άνθρωποι
μα είναι λάθος μου
είμαι η αλήθεια μου
είμαι το ψέμα μου
είμαι οι φίλοι μου
είμαι το σπέρμα μου
είμαι ηλίθιος μα όχι άβουλος
συναισθηματικά είμαι παράνομος
είμαι το αύριο είμαι το μέλλον μου
κι ότι κάνω γούστο και καπέλο μου
είμαι ο σκλάβος μου
είμαι ελεύθερος
είμαι η μπότα στον αυχένα μου
είμαι ο σκλάβος μου
είμαι ελεύθερος
μα το αίμα δεν κυλάει άλλο στις φλέβες μου
είμαι το λάθος μου το τελευταίο μου
είμαι ακόμη εδώ μα θέλω να μαι αλλού
|
||||
5. |
Κυριακή Ξημερώματα
04:57
|
|||
Κυριακή ξημερώματα, μυρίζω τον αέρα
μήπως μπορέσω να δω λιγάκι πιο πέρα
γαβγίζει η καρδιά μου για άλλη μια μέρα
από μέσα χριστός μα απ' έξω τέρας
όλα μας τα όνειρα
Ένα πρόσωπο, ένα χέρι, ένας λάκκος με φίδια
κι αν δε σ'αγαπάω είναι από συνήθεια
πούλα τα όλα, πούλα την αλήθεια.
όλα σου τα όνειρα
Κυριακή ξημερώματα
Άλλοι γκρινιάζουν κι άλλοι ρεμβάζουν
άλλοι τραγουδούν κι άλλοι φωνάζουν
άλλοι επαναλαμβάνονται κι άλλοι αλλάζουν
άλλοι μαρτυρούν κι αλλοι γιορτάζουν
Κυριακή ξημερώματα
Η μεγάλη πόλη είναι ένα τεράστιο χωριό
ένα γαμάτο ανέκδοτο που όλο ξεχνώ
ένας χαμένος εαυτός από καιρό
μια ανείπωτη συγνώμη, βιαστικό σ'αγαπώ
Κυριακή ξημερώματα
Έχεις ξεχάσει το κραγιόν σου εδώ
έχω χάσει το μυαλό μου εδώ
έχω ξεχάσει να αγαπώ
τις αποτυχίες μου χειροκροτώ
Όλο ξοδεύω όλο ερωτεύομαι όνειρα μέσα μου όλο φυτεύονται
όλο ξεχνάω να μ'αγαπάω όλο ζητάω ολο μιλάω όλο πληγώνω
όλο πληγώνομαι όλο υπόσχομαι όλο φιμώνομαι
όλα αυτά που υπερασπίζεσαι όλα αυτά με εξουθενώνουνε
Κυριακή ξημερώματα
Κι όλο η γη δεν γυρίζει
όλο το σύστημα μ' εξαφανίζει
είναι ακόμα η καρδιά μου παιδί που τσιρίζει
πυγολαμπίδα που λαμπυρίζει
όλο μαζεύω κι ολο εκτονώνομαι όλο μολύνω
Αποτοξινώνομαι όλο τον ίδιο σταυρό σηκώνω
όλο πνίγομαι κι όλο πατώνω
όλο πέφτω κι όλο σηκώνομαι όλο ζω κι όλο σκοτώνομαι όλο σνομπάρω όλο θαμπώνομαι την τελευταία στιγμή καταφέρνω και σώζομαι
Κυριακή ξημερώματα
|
||||
6. |
Λίπασμα
04:01
|
|||
Αλλού ξεκινάω και αλλού καταλήγω
το κτήνος τεμαχίζω και το τρώω και το φτύνω
το κάνω λίπασμα, το μοιράζω σε εκείνους
που διψάνε για αγάπη, που σκοτώσανε το κτήνος
για αλλού ξεκινάω και αλλού τερματίζω
το κτήνος κατουράω, το αποδεκατίζω
το κάνω λίπασμα, το μοιράζω σε φίλους
να το ρίξουν στη φωτιά, να ταΐσουν πιγκουίνους
Διαφημίζω τον εαυτό μου, διαφημίζω τη ζωή μου
έχω το θεό σου και το διάβολο μαζί μου
μου τα πήραν όλα, μου πηδήξαν τη ζωή μου
μα το κτήνος δε θα αφήσω να πάρει την ψυχή μου
στη μεγάλη αρένα αγωνίζομαι μαζί του
το κεφάλι του κομμένο περιφέρω, πανηγυρίζω
θα το κάνω λίπασμα, θα το ρίξω στον κήπο
να φυτρώσουν μαργαρίτες που θα φτάνουν ως τον ήλιο
|
||||
7. |
Φόλα
03:50
|
|||
Tίποτα ή όλα
Έφαγα φόλα
Κι έχω απ' όλα
Τα κόμπλεξ τώρα
Τα είδα όλα
Έφαγα φόλα
Κι έχω απ' όλα
Τα άγχη τώρα
Είναι η ζωή ταινία
Κι εγώ ηθοποιός κακός
Είναι η ζωή ταινία
Κι ο σκηνοθέτης απών
Δεν υπάρχει η λέξη
Γι' αυτό που αισθάνομαι
Δεν υπάρχει η λύση
Σ' αυτό που αισθάνομαι
Δεν κερδίζω
Κι ας φαίνομαι νικητής
Μπορεί να χάνουμε στην αρχή
Μα θα κερδίσουμε εμείς
|
||||
8. |
Σταγόνα
03:48
|
|||
όλα είναι όμορφα όλα είναι ασήμαντα,
μια σταγόνα θάλασσας χαμένη μες στα κύματα
το έγραψα αυτό όταν ήμουν 18
20 χρόνια μετά κοντεύω τα 38
κι έχω μια δουλειά όπως όλοι που μισώ
μα για ένα περίεργο λόγο σήμερα νιώθω ζωντανός
οι άνθρωποι αλλάζουν όταν αλλάζει το βλέμμα τους
εσύ θυμάσαι τη στιγμή που άλλαξε το βλέμμα σου;
κι έχω κουραστεί απ' όλο αυτό το σκοτάδι
να νιώθω πως τη γη
τζάμπα βαραίνει το δικό μου κουφάρι
μερικές φορές σκέφτομαι πως οι άνθρωποι είναι τραγούδια
μερικές φορές σκέφτομαι πως οι άνθρωποι είναι λουλούδια
κι αισθάνομαι σαν όλα αυτά να τα έχω ξαναζήσει
και ξέρω πως μπορείς όλα αυτά να τα ξανααγαπήσεις
κι ας υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν μπορείς να εξηγήσεις
κι ας υπάρχουν τόσα πράγματα που θες πολύ να μισήσεις
πάντα θα πονάς το ξέρω και το ξέρεις
ώσπου μια μέρα θα τα καταφέρεις να βρεις το τέλειο ταίρι
εκείνο που σου αξίζει
εκείνο που του αξίζεις
εκείνο που δίπλα του
κάθε μέρα θ' ανθίζεις
κι απ' τη στιγμή που δεν έχω κάτι άλλο να πω
αναμασάω τα λόγια μου, κάτι είναι κι αυτό
παλιά θυμάμαι, φοβόμουν μη φοβηθώ
τώρα φοβάμαι μην τυχόν και θυμηθώ
τώρα που ο κόσμος όπως τον ξέραμε είναι στάχτη
χωρίς αγάπη πως μπορείς, πως μπορείς και κλείνεις μάτι;
κι έχω υπάρξει κακός για να σώσω εμένα
κι έχω υπάρξει τρελός, έχω βρεθεί στα χαμένα
κι έχουν περάσει βδομάδες χωρίς να μιλήσω σε κανένα
κι ύστερα ήρθε μια άνοιξη που έμοιαζε τόσο σ’ εσένα
όλα είναι όμορφα,
όλα είναι ασήμαντα
μια σταγόνα θάλασσας,
χαμένη μες στα κύματα
|
||||
9. |
||||
Μου λες
οι δικές μας πληγές
άραγε θα κλείσουν ποτέ;
θα ‘ναι πάντα ανοιχτές;
και κλαις
και ζητάς μια αγκαλιά
μια μεγάλη αγκαλιά
θάνατος στη μοναξιά
Κι οι ζωές
μας έχουν περάσει οι μισές
μες σε χαρές και σε στρες
σε ξενύχτια και φέηλ
Μου λες
είναι οκ να είσαι σκατά
να τρελαίνεσαι να πονάς
ιδρωμένος να καρδιοχτυπάς
Μου λες
είναι οκ να διαφέρεις
να αμφισβητείς να υποφέρεις
μα προσοχή στην αγέλη
Μέσα μου ένας ουρανός
όλη την ώρα καθαρός
όλη την ώρα γαλανός
κι ας το παίρνουν κάποιοι αλλιώς
Και σου ‘χω γράψει ποιήματα, θυμάμαι να στα πω
κι έχω κάνει βήματα πίσω αλλά κι εμπρός
και πέρασα από 1000 κύματα να φτάσω μέχρι εδώ
μου φαίνεται απίστευτο αν το καλοσκεφτώ
|
Streaming and Download help
If you like MAZOHA, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp